زندگی نامه دکتر باقر شاهوردیانی

پدر دندانپزشکی ترمیمی ایران

شادروان دکتر شاهوردیانی در 23 اردیبهشت سال 1303 در مشهد مقدس به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهر مشهد با موفقیت به پایان رسانید. در سال 1323 به دانشکده دندان پزشکی دانشگاه تهران راه یافت. در سال 1328 موفق به اخذ درجه دکترا شد. پس از شرکت در آزمون دستیاری و احراز رتبه اول، در سال 1329 دوره دستیاری خود را در دانشکده دندان پزشکی دانشگاه تهران آغاز نمود.

در سال 1343 طبق توافقی که در روابط فرهنگی ایران و فرانسه به وجود آمده بود برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در پاریس در انستیتوی استوماتولوژی مطالعات علمی اش را شروع کرد. در این موسسه فارغ التحصیلان رشته پزشکی، دوره تخصصی دندانپزشکی را به صورت فشرده(سه ساله) می گذراندند. در آنجا با رییس موسسه به نام پروفسور دوشوم درباره موضوع چگونگی نگهداری دندانهای فاسد شده کار می کرد.

پایان نامه او در آنجا در مورد ابتکار جدید پروفسور دوشوم یعنی ضدعفونی کردن کانال های ریشه دندان به وسیله گاز ازون(ozone) بود که پس از اتمام کار و به نتیجه رسیدن آن، مورد تشویق فراوان رییس موسسه قرار گرفت.

پس از آن به ایران برگشت و در بخش دندانپزشکی ترمیمی که در آن موقع هنوز با بخش Root Canal یکی بود، شروع به کار کرد. به پیشنهاد دکتر شاهوردیانی، دانشکده یک دستگاه تولید ازون خریداری کرد و او با روش ابداعی پروفسور دوشوم شروع به کار کرد. اغلب دندان های عفونی که با روش های درمانی دیگر به نتیجه نمی رسید با این روش درمان می کرد.

با زیادتر شدن امکانات دانشکده و فارغ التحصیلان جدید و با توجه به تخصصی شدن بخش های دندانپزشکی در همه دنیا، بخش ترمیمی و Root Canal از هم جدا شد. در سال 1345 در آنجا (بخش ترمیمی) به مقام دانشیاری ارتقاء پیدا کرد و سپس در سال 1354 به رتبه استادی دست یافت.

دکتر شاهوردیانی در اثر تلاش و پشتکار و با بهره گیری از تجربه سال ها کار عملی، پژوهشی، تدریس، و شرکت در کنفرانس های داخلی و بین المللی موفق شد کتاب «دندانپزشکی ترمیمی» را که اولین کتاب تخصصی در این زمینه در ایران بود به رشته تحریر در آورد که در سال 1356 توسط انتشارات دانشگاه تهران چاپ و منتشر گردید. این کتاب راهنمای مؤثری برای بسیاری از دانشجویان ایرانی که در کشورهای خارجی به تحصیل در این رشته مشغولند نیز بوده است.

وی عضو انجمن بین المللی ستوماتولوژیک (Association stomatologique international) فرانسه بود و تا سال 1368به طور مستمر در کنگره های بین المللی آن مرکز که در شهرهای مختلف از جمله پاریس، بوردو، لیسبون، بوداپست، استانبول و... برگزار می شد شرکت می کرد و با ارایه مقالات تخصصی و پژوهشی کیفیت بالای دندانپزشکی ایران را به سایر کشورها معرفی می کرد که این امر در مجامع بین المللی موجب کسب اعتبار برای دانشگاه تهران شد.

دکتر شاهوردیانی پس از 32 سال خدمتگزاری، در سال 1360 با رتبه استاد تمامی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران به افتخار بازنشستگی نایل آمد.

در سال 1369 با تاسیس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، دعوت این دانشگاه را برای تدریس در بخش ترمیمی پذیرفت و بطور تمام وقت و به عنوان رییس بخش دندان پزشکی ترمیمی همکاری خود را تا اردیبهشت ماه 1385 با این دانشکده ادامه داد. در طی این سال ها وی عضو شورای پژوهش، عضو کمیته گزینش کادر هیات علمی دانشکده و عضو هیات ممیزه پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی نیز بود.

این استاد بزرگ، در طول خدمت خود، افتخارات زیادی کسب کرد که از جمله آنها می توان به این موارد اشاره کرد:

- سال 1351 دریافت لوح مخصوص دهمین کنگره بین المللی جامعه دندانپزشکی ایران به علت جالب توجه بودن سخنرانی تخصصی و تازگی مطالب علمی عنوان شده.

- اسفند 1378 لوح تقدیر در اولین همایش علمی دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران.

- سال 1380 تندیس یادبود از سوی هیات مدیره انجمن علمی مرکز آموزش علوم دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی.

- سال 1381 استاد نمونه مرکز آموزش علوم دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی.

- فروردین 1382دریافت لوح تقدیر چهل و سومین کنگره علمی سالانه دندان پزشکی ایران از سوی انجمن دندان پزشکی ایران.

- سال 1383 لوح تقدیر چهارمین کنگره انجمن متخصصین دندان پزشکی ترمیمی ایران در دانشگاه علوم پزشکی مشهد.

- سال 1384 ازسوی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران به عنوان پزشک نمونه.

- سال 1384 برگزاری مراسم بزرگداشت او توسط انجمن علمی مرکز آموزش علوم دندان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی با عنوان "60 سال خاطره".

- سال 1385 لوح یاد بود ششمین کنگره انجمن متخصصین دندان پزشکی ترمیمی ایران.

بیش از 50 سال تدریس، پژوهش، و تربیت حد اقل ده دوره از دانشجویان دندان پزشکی ایران و تالیفات زنده یاد دکتر باقر شاهوردیانی سبب شده است تا از وی به عنوان پدر دندان پزشکی ترمیمی ایران نام ببرند.

دکتر شاهوردیانی علاوه بر تبحر در رشته تخصصی خود، اهل شعر و ادب نیز بود و سروده های بسیار در قالب غزل، قصیده، ترجیع بند، چکامه و شعر نو دارد. با قصیده 174 بیتی اش به لهجه مشهدی خاطرات کودکی و به عبارتی بخشی از تاریخچه شهر مشهد را بازگو می کند، با «ایاک نعبد و ایاک نستعین» تجدید پیمانش با خالق هستی را ابراز می دارد و با «روز معلم» مقام شامخ معلم را ارج می نهد.

همکاران، دوستان، خویشان، بیماران و دانشجویانی که اقبال مصاحبت و همنشینی با این انسان والا را داشتند، معمولا از وی به عنوان استاد و پزشکی ماهر، خوش ذوق و خوش قریحه با حافظه ای تحسین بر انگیز یاد می کنند .

شادروان دکتر باقر شاهوردیانی روز بیستم اسفند ماه 1388، در اثر بیماری چشم از جهان فروبست.
روحش شاد.

منبع: اینترنت